Peesplaatonsteking - Hielspoor

Aan de onderzijde van de voet loopt een peesplaat. Deze begint bij de hiel en loopt naar de kopjes van de middenvoetsbeentjes en houdt de voetboog op spanning. Als er teveel rek op komt, dan kan deze gaan ontsteken.

Het peesblad is niet erg elastisch, omdat anders de voet fors zou doorzakken bij het staan en de afwikkeling verstoord zou raken. Een peesplaatontsteking (plantaire fasciïtis) wordt meestal veroorzaakt door een te grote trekkracht aan de aanhechting van de peesplaat onder de voet.hielspoor

Ontstaan van de peesplaatontsteking

Tijdens het lopen wordt het peesblad bij elke pas aangespannen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat bij een verandering in de voetafwikkeling door standafwijkingen, zachte soepele schoenzolen en lopen op ongelijkmatig of hard terrein, dit peesblad ontstoken kan raken. De pijn bevindt zich bij deze aandoening langs dit peesblad en aan de binnenzijde van het hielbeen. Hielpijn treedt ook vaak op wanneer er na een sprong plat op de voet wordt neer gekomen. De natuurlijke schokdemping van de voet is weg waardoor de hiel en de peesplaat de ‘klap’op vangen en overbelast worden.

Klachten hielspoor en peesplaatontsteking

Het is soms moeilijk om deze klachten van elkaar te onderscheiden, omdat ze nagenoeg dezelfde symptomen hebben en zich op dezelfde plaats manifesteren. Bij een hielspoor zit er een kleine verkalking in de peesplaat op de plek waar deze aanhecht op het hielbeen. Dit is op een röntgenfoto als spoortje te zien.
Meestal is er een scherpe pijn bij het staan en een branderig of zeurend en stijf gevoel aan de hak en door de voet heen. Ochtendstijfheid en stijfheid na rust zijn karakteristiek, zoals bij veel peesontstekingen, evenals de startpijn gedurende de eerste meters lopen. Afhankelijk van de ernst zal er ook pijn ervaren worden tijdens het lopen

Podotherapie

Onderzoek moet uitwijzen of het hielbeen scheef staat of verkeerd wordt belast, want dit heeft invloed op het hielbeen zelf en de omgevende pezen maar ook op de rest van de voet. Daarnaast wordt onderzocht of het gaat om een hielspoor of een peesplaatontsteking of een combinatie van beide. Voor beide aandoeningen is het belangrijk de voet te ondersteunen om overrekking te vermijden. Een goede stabiele schoen met al dan niet een corrigerende inlegzool is een eerste vereiste.

Het kan het vaak lang duren voordat deze klacht over is. Als de klacht al een aantal maanden aanwezig is, duurt het vaak net zolang voordat de klacht over is. Er is niet EEN therapie die bij iedereen succesvol is. De therapie kan ook bij iedere patiënt anders reageren. De een heeft baat bij alleen een zool, en de ander heeft bijv. ook nog fysiotherapie nodig.

Wat kunt u zelf doen?

  • Rust
  • Koelen met ijs gedurende 8 minuten.
  • Rekken van de kuitspieren
  • Masseren bijv met een tennisbal onder de voet.

Andere behandelmogelijkheden

Mochten de klachten toch nog niet verdwenen zijn dan zijn er nog andere mogelijkheden.

  • Injectie:
    Voordeel: Het werkt ontstekingsremmend en tijdelijk pijnstillend
    nadeel: het is soms erg pijnlijk en helpt niet altijd. Als het pijnverminderend werkt gaat u de voet meer belasten, waardoor de ontsteking weer eerder terugkomt. Ook kan er littekenweefsel ontstaan.
  • Pijnstillers en ontstekingsremmers:
    Zoals Ibuprofen of Aleve alleen op verwijzing van uw huisarts.
  • Fysiotherapie:
    Er zijn diverse mogelijkheden, o.a. manuele therapie bij beperkte bewegingsmogelijkheid in de voet.
  • Operatie:
    Wordt afgeraden. Is er na twee jaar geen verbetering opgetreden dan kan men dit met de huisarts bespreken.
  • Gips:
    Geeft verplichte rust. Nadeel ervan is dat de spieren stijver worden.
  • Shockwave therapie:
    Door middel van kleine schokjes wordt geprobeerd het chronische proces om te zetten in een acuut proces zodat er een normaal herstel optreedt.